Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Είμαστε όλοι στην ίδια όχθη!

** «Όαση» σημαίνει νερό αλλά και… απομόνωση!


«Το θέμα είναι τώρα τι λες.
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες»
Μ. Αναγνωστάκης

«Φτάνει πια», λένε με κείμενό τους συνάδελφοι δημοσιογράφοι, από Αθήνα και επαρχία. Σε τι όμως;
* Φτάνει πια στην επαναπρόσληψη των συμβασιούχων; Ανεξάρτητα αν αυτοί έχουν περί τα 15 χρόνια στην ΕΡΤ ως συμβασιούχοι με όλες τις αναξιοπρεπείς μορφές συνεργασίας; [μπλοκάκι, εργολάβος, δημοσιογράφος, κ.ά] Γι’ αυτούς δεν προκηρύσσονταν οι τελευταίες κινητοποιήσεις; Να σταματήσουν;
* Φτάνει πια στο να γίνονται συνελεύσεις εργαζομένων, μια και είναι «συχνές, πολύωρες και βασανιστικές»; Και τι προτείνετε; Κατάργησή τους; Ή “οpen ERT” με e-mail; Και πώς κουράζονταν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ που ζουν στην επαρχία [στην πλειοψηφία τους ανήκουν στο ραδιόφωνο] στις συνελεύσεις που δεν παρευρίσκονταν; Στέκονταν στο ένα πόδι μέχρι να τελειώσει η συνέλευση; Και μπορεί να είναι νόμιμο, αλλά δεν είναι ηθικό να τους αθροίζεις…
* Φτάνει πια στην εικόνα της ΕΡΤ; Υπάρχει άνθρωπος που να συμφωνεί μ’ αυτό που εκπέμπει σήμερα η ΕΡΤ; Εσείς, βέβαια, εκτιμάτε ότι με τις κινητοποιήσεις «χάνουμε την ευκαιρία να λειτουργήσουμε σαν όαση μέσα σε ένα άνυδρο και σε κρίση ραδιοτηλεοπτικό τοπίο»! Πώς; Με ποιο μοντέλο; Ποιος θα είναι ο ρόλος της ΕΡΤ στην κοινωνία, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης; Υπάρχουν απαντήσεις σε θεσμικά ζητήματα; Και τόσα χρόνια πώς και δεν υπήρξαν ευκαιρίες για την «όαση»; Τι άλλαξε σήμερα; «Ο τόπος», όπως γράφετε, «δεν έχει ανάγκη μια ΕΡΤ κρατικό κομματικό μαγαζί των εκάστοτε κυβερνώντων, αλλά ούτε και μια ΕΡΤ “ιδιωτική επιχείρηση” των εργαζομένων σ’ αυτήν». Και αν ο τόπος, σωστά, θέλει «μια άλλη ΕΡΤ», ποιος θα την υλοποιήσει; Βλέπετε να υπάρχουν οι συνθήκες για τη «μεγάλη ανατροπή» στη δημόσια ραδιοτηλεόραση; Με ποιες δυνάμεις θα γίνει «σύγχρονη, δυναμική και υγιής η δημόσια ραδιοτηλεόραση»; Μέχρι τώρα, πάντως, δεν γινόταν, και η ΕΡΤ, με τις σχετικές διακυμάνσεις, «χόρευε» ανάλογα με το ποιο κόμμα ήταν στην εξουσία…
* Φτάνει πια στην αντίθεσή μας να απαξιωθεί και συρρικνωθεί η ΕΡΤ; Μα αυτό το σενάριο δεν βρίσκεται σε εξέλιξη όλο το τελευταίο διάστημα; Με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για άχρηστους δημοσιογράφους, για το τι μας χρειάζονται τόσοι σταθμοί, κ.λπ. Λες και τους ανοίξαμε και διορίζαμε εμείς… Αν θέλουμε να αντιδράσουμε μέσα από ανοικτή ΕΡΤ -είναι και αυτό μια μορφή πάλης, που κανείς λογικός εργαζόμενος δεν την αποκηρύσσει- πρέπει να υπάρχει «γραμμή», άποψη, «πολιτική» -όπως θέλετε πέστε το- για πρόγραμμα και ενημέρωση: ποιος θα μιλήσει και πού, ποιους θα καλέσεις σε δελτία και εκπομπές. Χωρίς αιφνιδιασμούς! Κινητοποιήσεις με ανοικτή ΕΡΤ δεν σημαίνει βγάζω το σημερινό πρόγραμμα κανονικά! Αυτό κάπως αλλιώς λέγεται…
* Φτάνει πια στο δικαίωμα διεκδίκησης της εργασίας; Της αξιοπρέπειας; Του μισθού; Ανησυχείτε, γράφετε, ότι «δημιουργείται έτσι η εντύπωση ότι είμαστε ένα “περιούσιο” τμήμα εργαζομένων κι ότι αδιαφορούμε για την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα». Και δεν ανησυχείτε για το τι είπε η κοινωνία όταν έγινε γνωστό ότι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ πληρώθηκαν σχεδόν κανονικά τις ημέρες της απεργίας μια και δήλωναν ως ρεπό, άδεια ή ασθένεια τις συγκεκριμένες ημέρες; Νόμιμο αλλά όχι ηθικό και καμιά ανακοίνωση δεν διαψεύδει τυχόν αναλήθειες… Και πώς κάνεις σύμμαχό σου την κοινωνία μ’ αυτή την τακτική; [Η συμπαράσταση του κόσμου σε Alter και Ελληνική Χαλυβουργία είναι χαρακτηριστική]. Και τι ακριβώς λέει η «περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα» που αναφέρεστε; Στους δρόμους είναι η κοινωνία, αγανακτισμένοι είναι όλοι και βρίζουν. Δεν τολμά υπουργός ή στέλεχος κόμματος να πάει για καφέ! Γεγονός που επιβεβαιώνουν και όλες οι δημοσκοπήσεις. Ακόμα και ο «νέος εκλεκτός», ο Λ. Παπαδήμος, πήρε δημοσκοπικά τον κατήφορο. Δείχνεις αδιαφορία για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, μόνο όταν υπηρετείς άλλες… ατμόσφαιρες και όχι όταν παλεύεις για την εργασία σου.

Συνάδελφοι,
Πιθανόν να διαφωνείτε με τις κινητοποιήσεις -καθόλου παράξενο και θεμιτό. Άλλο όμως αυτό κι άλλο βγάζω ανακοίνωση με τίτλο «φτάνει» πια». Είναι λάθος να ακυρώνεις τις κινητοποιήσεις σου, τη στάση που θα κρατήσεις εσύ ο ίδιος στο άμεσο μέλλον, αν τα μέτρα που έρχονται σου καταστρέφουν κι άλλο ζωή και αξιοπρέπεια. Πώς μπορεί να προδικάζεις ότι δεν θα ξαναβρεθείς σε κινητοποίηση; Κανείς δεν έχει όρεξη για «επαναστατική γυμναστική» και με εξαιρέσεις [ανάμεσά τους και εγώ, σε ένα βαθμό, ως συνταξιούχος πια] έχουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε το ίδιο σκοτεινό μέλλον, τα ίδια σκληρά προβλήματα, την ίδια οικονομική κρίση, την ίδια ανεργία. Είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά, στην ίδια όχθη! Κανείς δεν δουλεύει για χόμπι έχοντας λυμένα τα οικονομικά του πρόβλημα. Και στη δημοκρατία υπάρχουν δυσκολίες, πισωγυρίσματα, εκνευρισμοί, φωνές, συνελεύσεις που διαρκούν ώρες, καβγάδες, διαφωνίες, κ.λπ. «Φτάνει πια» δεν υπάρχει!
Συναδελφικά
Θ. Μιχόπουλος

ΥΓ. Καλό θα είναι να ξεκινήσει μια συζήτηση τι είδους δημόσια τηλεόραση θέλουμε, ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε. Και γιατί είναι απαραίτητη η δημόσια τηλεόραση σήμερα.
ΥΓ2. Ήταν τουλάχιστον άκομψο το «Φτάνει πια» να δημοσιευτεί μόλις μία μέρα (16/1) πριν λήξουν οι συμβάσεις των συμβασιούχων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου